Color grading w Photoshopie: zły nawyk Hue/Sat? STOP!

Color grading w Photoshopie to nie tylko suwaki i presety, dlatego w tym wpisie pokazuję, dlaczego pora zatrzymać odruch sięgania po Hue/Saturation i czym go zastąpić. Color grading w Photoshopie potrafi być szybki, precyzyjny i filmowy, jeśli wykorzystasz warstwę Black & White w trybach mieszania. Color grading w Photoshopie zyskuje wtedy dramatyczny kontrast, a jednocześnie zachowuje pełną kontrolę nad tonami i nasyceniem.

Dlaczego Hue/Saturation bywa pułapką

Hue/Saturation kusi prostotą, jednak zbyt łatwo „przepala” kolory, przez co skóra wygląda plastikowo, a tony zlewają się. Dlatego w praktyce tracimy subtelność, a obraz staje się agresywny, mimo że miało być „kinowo”. Co więcej, każde kolejne podbicie saturacji szybciej wprowadza szum i artefakty.

Color grading w Photoshopie: sprytny skrót z Black & White

Zamiast pchać kolory na siłę, najpierw „zdejmuję” je warstwą Black & White, a dopiero potem nadaję im charakter poprzez tryby mieszania. Dzięki temu separuję luminancję od koloru, zatem mogę modelować kontrast i głębię bez ryzyka zgniecenia barw. Ponadto mam czystszy punkt wyjścia do kolejnych poprawek.

Jak działa ta sztuczka (w uproszczeniu)

Najpierw kontroluję jasność poszczególnych zakresów (żółcie, czerwienie, błękity) suwakami w Black & White, ponieważ to one korespondują z realną luminancją skóry, nieba czy roślin. Następnie zmieniam tryb mieszania warstwy, aby wpuścić kolor z warstw pod spodem, ale zostawić „wyprofilowaną” jasność.

Color grading w Photoshopie: które blend modes robią robotę

• Soft Light / Overlay – dodają „filmowego” kontrastu i mikrokontrastu, jednak wciąż zachowują naturalność.
• Luminosity – przenosi wyłącznie informację o jasności, dlatego kolory pozostają nienaruszone.
• Multiply / Screen – wzmacniają cienie lub światła, więc świetnie „dopinają” look.

Dlaczego to daje lepszą plastykę

Ponieważ sterujesz luminancją na poziomie barw źródłowych (np. czerwienie = skóra), uzyskujesz selektywny kontrast bez brutalnego przepompowania saturacji. Dzięki temu skóra oddycha, niebo nabiera głębi, a zielenie przestają „krzyczeć”.

Co z kolorem po wszystkim?

Gdy kontrast i kształt tonów są już na miejscu, delikatnie domykam kolor np. Color Balance, Selective Color albo lekką warstwą Gradient Map w trybie Color. Wtedy kolory wracają na scenę, jednak są osadzone na solidnej luminancji, a nie odwrotnie. Dlatego końcowy efekt jest spójny i przewidywalny.

Kiedy ta metoda błyszczy, a kiedy odpuścić

Sprawdza się przy portretach, miejskich nocnych kadrach i scenach o mieszanym świetle, ponieważ pozwala panować nad skórą i światłami. Natomiast w product photo z żywymi barwami brandowymi lepiej pilnować zgodności Pantone i ograniczyć manipulacje luminancją barw, żeby nie „rozminąć się” z kolorem firmowym.

Najczęstsze błędy i szybkie poprawki

• Zbyt agresywne suwaki w Black & White – cofnij o 10–20%, ponieważ lepiej budować efekt warstwowo.
• Za dużo Overlay – przejdź na Soft Light lub zmniejsz krycie, aby uniknąć „telewizyjnego” kontrastu.
• Brak punktu czerni/bieli – dodaj subtelne Curves pod spodem, dzięki czemu look będzie „zaczepiony” w skali tonalnej.

Obejrzyj film:

Hue/Saturation nie musi zniknąć z Twojego workflow, jednak nie powinno otwierać korekcji. Zatem najpierw kształtuj luminancję Black & White + blend modes, a dopiero później przypraw kolor. Dzięki temu zyskasz filmową plastykę, przyjemny kontrast i powtarzalny, profesjonalny efekt.

Jeśli chociaż trochę zainteresował Cię film BlackTone w Photoshopie to zapraszam na mój kanał na Youtube @Fotomixpl. Zachęcam do obejrzenia innych moich filmów dotyczących nie tylko Photoshopa. Na kanale znajdziesz szkolenia z Lightrooma, After Effects, Premiere Pro jak również z fotografii.

Lista serii szkoleń, które możesz obejrzeć na mojej stronie:

1. Szkolenia z Adobe Photoshop
2. Szkolenia z Adobe Lightroom i Adobe Lightroom Classic
3. Szkolenia z Adobe After Effects
4. Szkolenia z Premiere Pro
5. Edycja Zdjęć Krajobrazowych
6. Foto Spacer